دریاچه بایکال با مساحت ۳۱.۷۰۰ کیلومتر مربع، هفتمین دریاچه‌ی بزرگ جهان است. اما چیزی که آن را متمایز می‌کند، عمق فوق‌العاده‌ی آن است. این دریاچه با حدود ۱.۶ کیلومتر عمق، عمیق‌ترین دریاچه‌ی جهان محسوب می‌شود. البته، این تنها عمق آب است؛ حوضه‌ی واقعی دریاچه بین ۵ تا ۷ کیلومتر رسوب در کف خود دارد که محققان برای تخمین نرخ تجمع این رسوبات از مطالعات لرزه‌نگاری استفاده می‌کنند.
یک کارشناس محیط‌زیست می‌گوید: «در تمام دنیا، اجرای قانون بازدارندگی در بر دارد ولی متأسفانه در کشور ما قوانین یا درست اجرا نمی‌شوند یا آنقدر ضعیف هستند که بیشتر تجری ایجاد می‌کنند. به طور نمونه در مقوله شکار، شکارچیِ متخلف به پشتوانه ضعف دستگاه‌ها در اعمال قانون، آنقدر نترس و جری شده، به محیط‌بانی که قصد مقابله با او را دارد، شلیک می‌کند یا دست‌کم با او درگیر می‌شود.»
علی‌رغم مخالفت کتبی معاونت محیط طبیعی سازمان محیط‌زیست در پاییز ۱۴۰۳، شنیده‌ها حاکی از آن است که بخش دیگری از سازمان با اجرای این پروژه که به‌دلیل درون‌حوضه‌ای بودن آن مشمول تهیه گزارش ارزیابی اثرات محیط زیست ی نیست، موافقت کرده است
دکتر صدرالدین علیپور، کارشناس محیط زیست ، با هشدار درباره وضعیت پسماند در استان‌های شمالی، از احتمال رسیدن بحران زباله به مرحله‌ای غیرقابل کنترل خبر داد. او تأکید کرد که افزایش بی‌رویه سفر‌های داخلی، زیرساخت‌های این مناطق را تحت فشار قرار داده و قوانین موجود نیز دیگر کارایی لازم را ندارند.
این منطقه با وسعت ۳۴۷ هکتار در بخش شرقی تالاب بین المللی انزلی قرار دارد و محل زمستان گذرانی پرندگان آبزی و کنار آبزی و هزاران قطعه پرندگان مهاجر می‌باشد.
فرونشست زمین، این پدیده خاموش، اما ویرانگر، اکنون به یکی از چهار ابرچالش زیست‌محیطی ایران تبدیل شده است. بر اساس داده‌های مرکز پژوهش‌های مجلس، ۵۶ هزار کیلومتر مربع از پهنه ایران معادل مساحت کشور کرواسی در معرض فرونشست با نرخ سالانه بیش از ۱۰ سانتیمتر قرار دارد.
افزایش مصرف انرژی و تولید پسماند‌های خانگی در ایام نوروز نیز از چالش‌های محیط زیست ی این دوره است. خانه‌تکانی، خرید‌های نوروزی و استفاده زیاد از وسایل برقی می‌توانند باعث افزایش مصرف آب و برق شوند.
دلبر یوزپلنگ ماده ۱۳ ساله‌ای است که در فنسی در شرایط اسارت در پارک ملی توران زندگی می‌کند/ این ماده یوز بالغ در سال ۹۰ از قاچاقچیان حیات وحش گرفته شده و در شرایط اسارت به سر می‌برد/گفته می‌شود حال این یوز مساعد نیست و سرمای هوا و کهولت سن وضعیت او را بدتر کرده است.
استان کردستان، یکی از استان‌های ایران به مرکزیت شهر سنندج است که در غرب این کشور واقع شده است. مساحت این استان ۲۹٬۶۱۹ کیلومتر مربع معادل ۱٫۸٪ از مساحت کل کشور ایران است.
کوه دماوند در جنوبی‌ترین قسمت استان مازندران و در ۶۵ کیلومتری جنوب شهرستان آمل واقع است. این کوه در بخش لاریجان این شهرستان قرار گرفته که از شمال به رودخانه تینه، از شرق و جنوب به رودخانه هراز و از غرب به رودخانه 'دلی چای ' محدود شده است.
مردم دماوند می‌گویند درختان تنومند گردو و سپیدار برای سرقت چوب توسط افراد ناشناس شبانه قطع می‌شود؛ چوب‌ها را در رودخانه می‌اندازند و سر پل تحویل می‌گیرند!
تالاب‌ها برای تصفیه آب، جلوگیری از سیل، ذخیره کربن و فراهم کردن زیستگاه برای گونه‌های بی‌شمار حیاتی هستند./از سال ۱۷۰۰، تالاب‌های سراسر جهان ۸۵ درصد کاهش یافته‌اند که این میزان سه برابر سریع‌تر از نرخ نابودی جنگل‌هاست./اکوسیستم‌های طبیعی که آب و هوای ما را تنظیم می‌کنند، ضامن تنوع زیستی هستند و حیات را بر روی زمین پایدار نگه می‌دارند، در طول چند قرن گذشته با کاهش ویرانگری رو‌به‌رو شده‌اند.
دو سال است که "امید"، تنها درنای باقی‌مانده از گله غربی سیبری، دیگر به ایران بازنگشته است. غیبت این پرنده نمادین که سال‌ها در تالاب فریدونکنار سکونت داشت، نه تنها قلب فعالان محیط زیست را به تپش انداخته بلکه سوالات زیادی را درباره علت ناپدید شدنش مطرح کرده است؛ آیا "امید" شکار شده است یا تغییرات اقلیمی و کهولت سن او را ناپدید کرده است؟
آنها که سال‌ها درباره وضعیت تالاب‌ها هشدار می‌دهند، می‌گویند که سازمان‌های مربوطه اطلاعات دقیقی از وضعیت تالاب‌ها نمی‌دهند؛ اطلاعاتی که ظاهراً محرمانه است. اما سوال اینجاست که چرا باید اطلاعات مربوط به تالاب‌ها محرمانه باشد؟
داستان بنر‌های شهرداری آنجا به کابوسی برای شهر و کشور تبدیل می‌شود که این کالا، قابلیت بازیافت ندارد؛ هرچند ساختار اصلی بنر از PVC قابل بازیافت است، اما اضافه شدن مواد پلاستی سایزر برای انعطاف‌پذیری بیشتر آنها باعث می‌شود بازیافت آنها، علاوه بر مصرف هزینه زیاد، گاز‌های گلخانه‌ای قابل ملاحظه‌ای را هم منتشر کند، به همین دلیل، هر بنر پس از پایین آوردن از روی تابلو و بیلبورد شهری، به طور مستقیم تبدیل به زباله می‌شود.
در تاریخ ۲ فوریه ۱۹۷۱ برابر با ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ در جهت حفاظت از تالاب‌ها، حیوانات، گیاهان و پرندگان آبزی با تاکید بر حفاظت از طبیعت در جهان، یک معاهده بین‌المللی با حضور ۱۸ کشور در شهر رامسر با عنوان کنوانسیون رامسر منعقد گردید.